My Mother – The History of Iran, 2015
HD Video, color/sound, 78:30 min. Language: English
Writing and directing: Shahram Entekhabi
Based on interviews with his mother Agdas Al Moluk Dabestani
Narrators: David Allen, Andrea Scrima
Music: Panteha Akhavan, Azita Akhavan (vocals)
My Mother- the History of Iran traces two Interwoven narrative strands: a personal history and the last elghty years of Iranlan history. The Berlln-based artist Shahram Entekhabl casts a glance on history by looking back to the year 1935 when his mother, Aghdas DabestanI, was born. In the same year an act of polltics made 'Persla" become "Iran;, changing the dynamics of the geopolitical landscape. In the Interplay of personal and national history, the character of the mother functions as a storyteller that forms the nexus between 'Inside' and *outside. Combining historical facts with personal tales and fictional elements Illustrates what had shaped the collective memory of a nation over this span of decades. The result Is a narrative devlating from the malnstream, which calls Into question soclal, cultural and economic developments In Iran. My Mother - the History of Iran reveals an undisgulsed glance upon the current situation of the country and throws up a whole platitude of soclo-politically relevant questons about Irantan IIfe today.
In 1935, Reza Shah decreed that the name "Iran" was to replace "Persia." In that same year, Aghdas Dabestani, the mother of Berlin-based artist Shahram Entekhabi, was born in Tehran. In his video work My Mother – the History of Iran, Entekhabi traces his mother's past as it converges with the country's history and presents a picture of Iran's current situation. Filmed in locations in Berlin, Istanbul, Tehran, and Kermanshah close to the Iraqi border, the film combines different types of images: Shots taken at various museums and monuments commemorating the bloody history of the 1979 Revolution and the Iran-Iraq war. Images of the everyday in the explosively growing capital Tehran, of its Mosques and Bazaars. Scenes in a Zoorkhaneh, a particular type of Iranian gym, where rituals are performed, combining martial arts, strength training, dance, prayer, and music. Historical photographs and documents from the family archive.
These documentary scenes are accompanied by an inner monologue that gives insight into Entekhabi's views on political phenomena of the country, such as social and cultural gender roles, the economical situation and the effect of the embargo against Iran implemented by the West, or the situation of the thousands of Afghan refugees who face systematic exclusion and maltreatment in Iran. In a second narrative strand, surreal and partly fairytale-like scenes are intertwined with a stream of images depicting the contemporary situation in Iran. These staged scenes, showing women and girls in silent settings are combined with a voice-over based on interviews with Aghdas Dabestani describing her life:
Orphaned at an early age, she entered into an arranged marriage with Ali Ashraf Entekhabi, a member of the military that was fervent proponent of Mohammad Mossadegh and a later political journalist that published his own who daily newspaper called Khrush Gharb 1930-1933 (روزنامه خروش غرب) and had to go underground at times, before his tragic and all too sudden death. A lone parent of four, Aghdas Dabestani faced very difficult material and social living conditions, as well as the emigration of her only son to Western Europe. In My Mother – the History of Iran, Entekhabi combines a documentary style with staged scenes and personal comments in the sense of the appropriation of history. He aims to create an alternative narrative deviating from the mainstream historiography, portraying history as a malleable and subjective concept.
In My Mother – the History of Iran, Entekhabi personalizes the narration of history in bringing together his mother's story with observations that he feels compelled to pass on. He aims to create an alternative narrative deviating from the mainstream historiography, portraying history as a malleable and subjective concept.
(Farsi)
در سال ۱۹۳۵، رضاشاه فرمان داد که ازاین‌پس نام «ایران» جای‌گزین نام قدیمی «پرشیا» شود. در همان سال اقدس دبستانی، مادر هنرمند ساکن برلین، شهرام انتخابی در تهران به‌دنیا آمد
انتخابی در اثر «مادرم - تاریخ ایران»، به بررسی ردپای گذشته‌ی مادرش که با تاریخ ایران همگرا شده است می‌پردازد و تصویری از وضعیت کنونی کشور ارائه می‌دهد. این فیلم که در لوکیشن‌هایی در برلین، استانبول، تهران، کرمانشاه، خرم‌آباد و قصرشیرین، نزدیک مرز عراق گرفته شده است، انواع مختلف تصاویر را ترکیب می‌کند؛ نماهایی از موزه‌ها و بناهای تاریخی مختلف که یادآور تاریخ خونین انقلاب ۱۳۵۷ و جنگ ایران و عراق است. هم‌چنین تصاویری از زندگی روزمره‌ی مردم تهران، پایتخت درحال رشد، مساجد و بازارهای آن، صحنه‌هایی از زورخانه، عکس‌های تاریخی و اسنادی از آرشیو خانواده. این صحنه‌های مستند با یک مونولوگ درونی همراه است که دیدگاه‌های انتخابی درباره‌ی پدیده‌های سیاسی کشور، نقش‌های جنسیتی اجتماعی و فرهنگی، وضعیت اقتصادی و تأثیر تحریم‌های غرب علیه ایران و یا وضعیت هزاران پناهنده‌ی افغان را در ایران که به‌طور سیستماتیک طرد شده و مورد سوء‌استفاده قرار می‌گیرند نشان می‌دهد
در بخش دوم روایت، صحنه‌های سوررئال و گاه افسانه‌ای، با جریانی از تصاویر درهم تنیده می‌شوند که به وضعیت کنونی ایران می‌پردازند
صحنه‌هایی که زنان و دخترانی را در حالت بی‌صدا نشان می‌دهد و با صداگذاری روی آن، بر اساس مصاحبه‌های اقدس دبستانی که وی زندگی خود را شرح می‌دهد ترکیب می‌شوند
خانم دبستانی که در کودکی پدر و مادرش را ازدست داده بود، در سن پایین با علی‌اشرف انتخابی، یک افسر ارتش و طرفدار سرسخت دکتر مصدق ازدواج کرد. همسرش بعدها به روزنامه‌نگاری سیاسی در «مجله تهران مصور» پرداخت. علی‌اشرف انتخابی، هم‌چنین «روزنامه خروش غرب» را شخصأ منتشر می‌کرد. پس‌از سقوط دولت دکتر مصدق مجبور شد مدتی فراری و مخفی شود. در سال‌های پایانی زندگی، وی دچار مرگی غم‌انگیز و ناگهانی شد و اقدس دبستانی به‌عنوان مادر مجرد چهار فرزند، با شرایط بسیار سخت مادی و اجتماعی و هم‌چنین مهاجرت تنها پسرش به اروپای غربی مواجه گردید
در فیلم «مادرم - تاریخ ایران»، انتخابی با ادغام داستان زندگی مادرش به‌همراه مشاهداتی که خود انجام داده، رویدادهای تاریخی را شخصی‌سازی می‌کند. او قصد دارد روایتی بدیل را با انحراف از تاریخ‌نگاری جریان اصلی توسعه دهد تا تاریخ، به‌عنوان مفهومی انعطاف‌پذیر و ذهنی ارائه شود
The video "My Mother – The History of Iran" is part of the permanent collection in the video forum of the Neuer Berliner Kunstverein (n.b.k.) ∗
My Mother – The History of Iran" appeared at the following exhibitions and festival:
2008: The Sea is the Limit, curator Varvara Shavrova, Yorkshire Museum / York Art Gallery, UK
2017: ROHKUNSTBAU - The Beauty in the Other, curated by Mark Gisborne, Schloss Lieberose, Spreewald, Germany (catalogue)
2016: Cinema Iran, Iranisches Filmfestival curated by Silvia Bauer, Werkstattkino, Münche, Germany
2015: History is a Warm Gun, curatoed by Dr. Britta Schmitz, Neuer Berliner Kunstverein (n.b.k.)), Berlin, Germany (catalogue)